കൂടെവന്ന കൂട്ടുകാരന്‍
മൂന്നാമതും പോയി
തിരിച്ചെത്തിയിന്നലെ
പെട്ടിതുറന്ന്‌
പരത്തിയിട്ടിരിക്കുന്നു
നാട്ടുംപുറം
മൊത്തമായൊരു മൂലയില്‍
ചുട്ടകോഴിയെ
ചതച്ചരച്ച കോഴിവട
ചുട്ടണ്ടിയോടൊപ്പം
പൂത്ത്‌ നില്‍ക്കുന്നൊരു
പറങ്കിമല
പൊള്ളിച്ച ചെമ്മീന്റെ കണ്ണില്‍
ഉച്ചവെയില്‍ മങ്ങിയ
പൊന്നാനി കടപ്പുറം
വെട്ടിയെടുത്ത അലുവക്കെട്ടില്‍
കൊട്ടിയിറങ്ങുന്ന
മണത്തല ചന്ദനക്കുടം
വക്ക്‌ പൊട്ടിയ
കൂട്ടാന്‍ ചട്ടിയില്‍
നെറുക്‌ പിളര്‍ന്നൊരു
ചെട്ടിച്ചി
കാച്ചിയ എണ്ണയിലെ
മുത്തങ്ങാ മണം
തിരിച്ച്‌ ചോദിച്ചു
നുള്ളിമാറ്റിയതിന്റെ നോവ്‌
ഉപ്പുമാങ്ങ മാത്രം
കൊണ്ടുവന്നില്ല
എപ്പോഴും
ഉമ്മൂമ്മ പറയാര്‍ന്നൂ
ഉപ്പിലാവുന്നതിന്റെ ദണ്ണം.
$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$
വേശ്യ
ഭാവനയുടെ ഗ്രൌഡ്‌
സീറോയില്‍
നീയൊരിക്കലും
വരുന്നില്ല
നിസാര്‍ ഗബ്ബാനിയുടെ
പുകമഞ്ഞില്ലും
ജിബ്രാന്റെ വീഞ്ഞിലും
നിന്റെ റൂഹില്ല
നിന്നെ എഴുതുബോള്
തെളിഞ്ഞ കടലാസിലെ
പരന്ന ചായത്തില്
നിന്നൊരുകരിമൂര്‍ഖന്
വിഷം ചീറ്റുന്നു
നീ കത്തിച്ച രാത്രികളുടെ ചാരം
എത്ര ഊതിയാലും
ഒരു തീപ്പൊരി പിടയില്ല
നനഞ്ഞ കുപ്പായത്തിലെ
ചുരുണ്ട ഗാന്ധിതലയില്
നീ പൊള്ളിച്ച ചുംബനങ്ങളൊന്നും
നാളെ നിന്റെ കടലിലെ
വെളുത്ത അരയന്നങ്ങളാവില്ല
..........
5 comments:
ഉപ്പുമാങ്ങ നേരത്തേ വായിച്ചിട്ടുണ്ടായിരുന്നു. വേശ്യ അതിഗംഭീരമായി..
രണ്ടു കവിതകളും മുൻപ് വായിച്ചിരൂന്നു. പക്ഷെ, വേശ്യയുടെ കഴിഞ്ഞ പോസ്റ്റിലെ ചിത്രം തിരിഞ്ഞു നിൽക്കുന്നൊരു പെൺകുട്ടിയുടേതാണെന്ന് ഓർക്കുന്നു. ഈ ചിത്രവും മനോഹരം
ഉപ്പുമാങ്ങ. ഇത്‌ ശരിക്കും ഒരു പ്രവാസികവിത. ഒരു മീന്‍ കണ്ണില്‍ ഒരു കടലും ഒരു അലുവത്തുണ്ടില്‍ പോയകാല്‍ത്തിണ്റ്റെ മുഴുവന്‍ മധുരവും അനുഭവിക്കുന്ന പ്രവാസി.ഇനി ഒരിക്കലും കിട്ടാത്ത ഉപ്പുമാങ്ങയുടെ പുളിയും അപ്പോള്‍ നാവിലെത്തും. ഗംഭീരം. വിനോദ്‌കുമാര്‍, ദില്ലി.
വേശ്യ. കവിത കൊള്ളാം. എരിഞ്ഞുപോയ രാത്രികളുടെ ചാരത്തില്‍ തീപ്പൊരി കാണുക അസാധ്യം. ഗംഭീരം.
Ashamsakal...!!!
Post a Comment